İstanbul Senfonisi - Fazıl Say

Fazıl Say

İstanbul hayranı deha müzisyenin ilk bestesini merakla bekliyoruz.

Senfoniyi ısmarlayan ise, Dortmund Cons-cert House.
VDR Senfoni Orkestrası tarafından ilk seslendirilişi ise, Mart 2010'da.

Ne diyelim, İstanbul'daki (krizden) durağan kalmış destekçi kesimlerin
yada aslında aşağıdaki eğlenceleri düzenleyelerin dikkatine...

* * *
Kültür - Sanat endüstrileri

Kültür - Sanat alanındaki endüstrileşmeyi de
yine gecikerek olsa dahi, biraz oluşturmaya çalışıyor olabilecek miyiz gerçekten?
Ne saf bir umut gibi duruyor bu beklenti...
2010 sonrasının planlamasını kim yapabiliyor ki, böyle gündemi her gün değişiveren bir ülkede?
2010 organizasyonundan istifa edenlerin sayısal/niteliksel kaybı da, tüm bu aşağıda yapılanlara apaçık yansıyor tabi. Ne güzel bir dialog ortamında giriyoruz 2010'a...

İyi ki AKM hala yerinde yoksa, onun yerinde de yeller esip, otelle / otoparkla karışık, 5 kat bir yoğunlukla kent haklarının göz ardı edilişine tanık olabilirdik. http://tezler.blogspot.com/

Ne yazık ki gelecek nesillere, kimliksiz sadece takıntılı yükseklikleriyle gösterişli (teknolojik/çelik/cam) gökdelenlerle, Tarihi Kültür ve Tabiat Varlıkları ya böyle acayip otellerle ezilip, horlanmış yada 3.köprü tasarılarıyla boğazdaki dinlenme (rekreasyon) alanlarının doğal dokusu çoktan yok edilerek, böyle plansızca hırpalanıp, devleştirilen bir megapol bırakıyoruz.

Tarihi dokusu çok katmanlı bu dünya şehrinin yaşamsal dengesini koruma zorlukları, aşırı gelişme aşamalarıyla hala karşı karşıya. http://kulturtabiat.blogspot.com/

Bu konular artık, sadece entellektüel kesimin farkındalığında kalmış gibi sanılmasın!
(Aslında Sulukule, Süleymaniye, ... gibi patlayan kentsel dönüşümlerdeki israrlı soylulaştırmanın nasıl tepki aldığından çoktan ders çıkarılmış olmalıydı.)

(Ya TOKİ? Hiç burada uzun uzun açmaya değmez.)
Böylesi kültürel bir aşınmışlığı; bu kadar kadir kıymet bilebileceğini düşünmek istediğimiz ama nedense, geleneksellikten de tarihsel nasibini yeteri kadar alamadan, çarçabuk sıyrılıp çıkmış son yıllardaki gündemin tercih sahiplerinin, bu ülkeye hiç öyle geri dönüşü olmayan bir şekilde, böylesine acı bir reçete yaşatması da, hiç öyle unutulacak gibi değil. http://tezler.blogspot.com/

Magaziner gündeme eleştirel bir bakış açısı denemesi
(2010'a girerken değişmeyenler)

Yoksa bu kez de halkta, İstanbul 2010 uyanışının çeşitli anlamsız reklamlarla arttırılmaya çalışıldığı gibi bir de nedense, 5 eş zamanlı (?) konserin bir çırpıda hızla yapılıp harcanarak tüketildiği bu, bir garip ocak ayı içinden geçişimizdeki şu notu da düşmeden geçemeyeceğim. Çünkü aşırıya kaçmakta hiç tereddüt etmeyen havai fişek gösterilerindeki gibi gösterişçi ilginçliklerin ardı arkası kesilmiyor, bir türlü bu dönemde...

Geçen sene aynı zamanlarda krize giren bir dünyanın köşede kalmış bir megapolüyken,
sanki teğet atlatılmışlığına inanmışız gibi, şimdi de (IMFyle de ortaya karışık) başka bir fonlanmanın peşinde geziyoruz yine. Neredeyse, rüya gibi geçeceğine inanacağımız bir seneyi mi yaşıyor olacağız yani?

(Neyse ki, aşırı bilgi / çevre kirliliğine, tüm şu gürültü / patırtıya karşın, artan pahalılıkla geçim sıkıntılarımız yüzünden hiç olmazsa, hala sabrımız sayesinde algılarımız açık...)

http://ekonomimi.blogspot.com/
Üstelik çığ gibi büyürken katlanan ama, tıkır tıkır ödenen bu dönemin dış borçlarının gölgesinde,
artan işsizliğin göz ardı edildiği ülkemizin her gün daha da kaynayan bu megapolünde,
geçici mutluluklar dünyasına katılım çağrılarıyla çoşan
popüler kültüre de ne diyelim,
yine iyi eğlenceler... (Bıraktığımız borçları, nasılsa çocuklarınız ödeyecek! Umarız ki daha ağır bedeller yaşamasınşlar...)